• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بینه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



بینه (قرآن)، یکی از اسامی قرآن است.



فاصل میان دو چیز به گونه‌ای که دیگر هیچ گونه اتصال و آمیزشی با هم نداشته باشند را «بینه» گویند. دلیل روشن و آشکار نیز چون حق و باطل را کاملا از هم جدا می‌کند «بینه» نامیده شده است. و قرآن کریم نیز از این جهت، خود را «بینه» نامیده است؛ مانند:
۱. (قل انی علی بینة من ربی…) ؛
۲. (... فقد جاءکم بینة من ربکم وهدی ورحمة...) .


به معجزه و آیات و احکام الهی نیز «بینه» می‌گویند؛ چون از مصادیق آن معنای وسیع هستند؛ یعنی حق را از باطل جدا می‌سازند.
[۳] قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۹۵.
[۷] شریفی، محمدحسین، شناخت نامهای قرآن، ص۱۰۲.
[۸] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ج۱، ص۳۱.
[۹] مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۳۸.



۱. انعام/سوره۶، آیه۵۷.    
۲. انعام/سوره۶، آیه۱۵۷.    
۳. قرشی بنابی، علی اکبر، ۱۳۰۷ -، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۹۵.
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۵، ص۲۶۳.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۴، ص۶۹.    
۶. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۱۱۴.    
۷. شریفی، محمدحسین، شناخت نامهای قرآن، ص۱۰۲.
۸. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ج۱، ص۳۱.
۹. مصباح، محمد تقی، ۱۳۱۳ -، قرآن شناسی، ج۱، ص۳۸.
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۴، ص۱۹۹.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «بینه (قرآن)».    



جعبه ابزار