تحریض (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تحریض (به فتح تاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای تحریک و
تشویق که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص برانگیختن مردم برای
جهاد و دلجویی از مردم از این واژه استفاده نموده است.
تحریض (به فتح تاء) به معنای تحریک و تشویق آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «حرضّه علیه: حثّه.»
• امام (صلوات‌الله‌علیه) در
نامه ۶۲، فرموده است: «
«فَلَوْ لَا ذَلِکَ مَا اَکْثَرْتُ تَاْلِیبَکُمْ وَ تَاْنِیبَکُمْ وَ جَمْعَکُمْ وَ تَحْرِیضَکُمْ»؛
اگر برای این جهات نبود تا این‌اندازه شما را بر قیام در برابر آنها تشویق نمی‌کردم و به سستی در کار
سرزنش و توبیخ نمی‌نمودم و در گردآوری و تحریک شما نمی‌کوشیدم.
»
• امام (علیه‌السلام) در
نامه ۵۳ خطاب به
مالک اشتر در مورد دلجویی از مردم می‌فرماید: «
«فَاِنَّ کَثْرَهَ الذِّکْرِ لِحُسْنِ اَفْعَالِهِمْ تَهُزُّ الشُّجَاعَ وَ تُحَرِّضُ النَّاکِلَ اِنْ شَاءَ اللَّهُ»؛
زیرا یادآوریِ کارهای نیکِ آنها افراد شجاعشان را به فعالیتِ بیشتر وامی دارد و کم کاران را به کار تشویق می‌کند.
»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تحریض»، ص۲۶۵.
