تخصیص به مفهوم مخالف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تخصیص به مفهوم مخالف یعنی
تخصیص عام به وسیله
مفهوم مخالف
دلیل خاص است.
خارج نمودن افرادی را از حکم دلیل عام، به دلیل
تعارض آن با مفهوم مخالف دلیل خاص،
تخصیص به مفهوم مخالف میگویند.
مثل: تعارض میان «الماء کله طاهر لاینجسه شیء» و «اذا بلغ الماء قدر کر لا ینجسه شیء»؛ که در این مثال،
عموم دلیل «الماء کله طاهر «با مفهوم مخالف» اذا بلغ الماء... «(اذا لم یبلغ الماء قدر کر ینجسه شیء)؛ تعارض دارد.
در تعارض بین دلیل عام با مفهوم مخالف دلیل خاص، در این که آیا مفهوم مخالف دلیل خاص موجب تخصیص دلیل عام میشود یا نه، اختلاف است؛ برخی تخصیص را
جایز دانسته و عدهای آن را نفی میکنند، گروهی هم معتقد به تفصیل شدهاند.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تخصیص به مفهوم مخالف».