• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترادف1

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترادف به دلالت دو یا چند لفظ بر معنای واحد اطلاق می‌شود.



ترادف، در لغت به معنای سوار شدن بر اسب ، پشت سر دیگری است و در اصطلاح ، به دلالت دو یا چند لفظ بر یک معنا گفته می‌شود؛ به بیان دیگر، به اتحاد دو یا چند لفظ در معنا و اختلاف آنها در لفظ ، ترادف می‌گویند، مانند: انسان و بشر .


درباره امکان ترادف، میان علما اختلاف است؛ جمعی به استحاله ترادف معتقد بوده و وضع چند لفظ برای یک معنا را منکر می‌باشند. ولی بیشتر علما به امکان ترادف اعتقاد دارند و بهترین دلیل بر امکان را، وقوع آن می‌دانند. اینان در چیستی منشا پیدایش الفاظ مترادف ، اختلاف دارند؛ برخی معتقدند منشا آن وضع واضع واحد است و بعضی دیگر معتقدند منشا آن وضع افراد متعدد در زمان‌ها و مکان‌های مختلف است، و هنگامی که لغت شناسان، لغات قبایل مختلف را جمع کردند، متوجه ترادف شدند.
[۳] فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۹۱.
[۴] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۴۷.
[۵] اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۱۶۱.
[۶] خضری، محمد، اصول الفقه، ص۱۶۸.



۱. مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۳۸.    
۲. اصفهانی، محمد حسین، الفصول الغرویة فی الاصول الفقهیة، ص۳۲.    
۳. فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، ص۹۱.
۴. سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۴۷.
۵. اسنوی، عبد الرحیم بن حسن، التمهید فی تخریج الفروع علی الاصول، ص۱۶۱.
۶. خضری، محمد، اصول الفقه، ص۱۶۸.



فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ترادف».



جعبه ابزار