• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترقیص•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ترقیص، آواز‌های مناسب رقص؛ از انواع تغنی به قرآن است.



«ترقیص» از رقص به معنای رقصیدن (پایکوبی، دست افشانی) یا رقصاندن، و نوعی بدعت و تغنی به قرآن است و جایز نیست؛ زیرا در آن، خواننده قرآن حرکاتی را بر قرآن می‌افزاید تا آن را شبیه آوازهای مناسب رقص درآورد.

۱.۱ - تعریف سخاوی

سخاوی، ترقیص در قرائت را چنین معنا می‌کند: «هو ان یروم السکوت علی الساکن، ثم ینفر علی الحرکة، کانه فی عدو او هرولة».
[۱] شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۶۴.
[۳] سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۲، ص۳۳۹.



۱. شیخ عثمان، حسن، حق التلاوة، ص۶۴.
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۳۵۱.    
۳. سخاوی، علی بن محمد، ۵۵۸-۶۴۳ق، جمال القراء و کمال الاقراء، ج۲، ص۳۳۹.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله « ».    



جعبه ابزار