• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ترکیب اتحادی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ترکیب اتحادی به ترکیبِ از بین برنده وجود استقلالی اجزا اطلاق می‌شود.


ترکیب اتحادی، مقابل ترکیب انضمامی است و به ترکیبی گفته می‌شود که اجزای آن، به طور جداگانه وجود مستقلی ندارند؛ به بیان دیگر، ترکیب اتحادی، میان دو یا چند امری است که در تقرر وجودی ، متحد باشند؛ یعنی همه به یک وجود، موجود باشند، مانند: نوع ، که مرکب از جنس و فصل است.
و مانند ترکیب میان ذات و مبدا اشتقاق در عناوین اشتقاقی، مثل: ترکیب میان ذات و مبدا علم در « عالم ».
[۱] اتحاديا طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۲۳۸.    
[۲] نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ۱، ص (۴۰۸-۴۰۶).    
[۳] خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۲، ص۱۱۸.    
[۴] خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۱، ص۳۸۴.    


عده‌ای از اصولیون اعتقاد دارند ترکیب در باب اجتماع امر و نهی ، ترکیب انضمامی است، ولی ترکیب در باب تعارض ، اتحادی است و این دو از این نظر با هم تفاوت دارند.
بعضی از اصولی‌ها گفته‌اند اگر ترکیب در باب اجتماع امر و نهی، اتحادی باشد، نتیجه آن، امتناع ، و اگر انضمامی باشد، نتیجه آن جواز اجتماع می‌باشد.
[۵] خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۲، ص۲۲۴.
[۶] سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۵۴.


۱. ↑ اتحاديا طباطبایی قمی، تقی، آراؤنا فی اصول الفقه، ج۱، ص۲۳۸.    
۲. ↑ نائینی، محمد حسین، فوائد الاصول، ج۲، ۱، ص (۴۰۸-۴۰۶).    
۳. ↑ خمینی، روح الله، مناهج الوصول الی علم الاصول، ج۲، ص۱۱۸.    
۴. ↑ خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج۱، ص۳۸۴.    
۵. ↑ خمینی، مصطفی، تحریرات فی الاصول، ج۲، ص۲۲۴.
۶. ↑ سجادی، جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، ج۲، ص۵۴.


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ترکیب اتحادی».



جعبه ابزار