تسلیم (شاعران)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَسْلیم، تخلص چند شاعر پارسی زبان که در سدههای ۱۱ و ۱۳ق /۱۷ و ۱۹م، در
ایران و
هند میزیستند.
تسلیم خراسانی (سدۀ ۱۱ ق)، شاه رضا، متخلص به تسلیم.
اوحدی وی را با ظاهری قلندرانه در ۱۰۸۳ق/۱۶۷۲م، در
کشمیر دیده است.
وی به سلسلۀ بکتاشیه منسوب بود و اصلح او را اصفهانی دانسته
ولی راشدی متذکر این اشتباه شده است.
تسلیم از مریدان
حسین سبزواری بود و در بقعـۀ وی در کشمیر مدفـون گردید.
۳ تن شاعر شیرازی تسلیم تخلص کردهاند که دو تن آنها در خور توجهاند.
محمدطاهر، متخلص به تسلیم (سدۀ ۱۱ق). از او اطلاعات چندانی در دست نیست، جز اینکه در
شیراز میزیسته، و به صحافی اشتغال داشته است. از وی تنها ۳ بیت نقل شده است..
محمدهاشم، متخلص به تسلیم (د ۱۱۰۹ق/۱۶۹۷م)، که اهل شیراز بوده، و در عهد اورنگ زیب عالمگیر (۱۰۲۷- ۱۱۱۸ق) به
هندوستان مهاجرت کرده است. وی گاهی هاشم نیز تخلص میکرد.
سبک سخن او با طرز
جلال اسیر شهرستانی (د ۱۰۶۹ق) و
ناصرعلی سرهندی (د ۱۱۰۸ق) نزدیک است.
دیوانی از وی در دست است
که
علی ابراهیم خلیل آن را دیوانی مختصر میداند.
سومین شاعر تسلیم تخلصِ شیراز، میرزا محمدعلی است (سدۀ ۱۴ق) که با
داور شیرازی نویسنده
مرآت الفصاحه معاصر بوده است. از این شاعر اطلاعات چندانی در دست نیست..
تسلیم اصفهانی،
میرزا صادق اصفهانی، متخلص به تسلیم (سدۀ ۱۳ ق)، مردی صاحب ذوق و اهل طریقت و مرید
غلام علیشاه جلالی هندی است.
او چندی به سیاحت آفاق پرداخت و دیوانی بالغ بر ۵ هزار بیت از خود به یادگار گذاشت.
وی با هدایت
معاصر بود، اما ملاقاتی میان آنان اتفاق نیفتاد.
در همین دوره، شاعر دیگری با تخلص تسلیم زندگی میکرد که رسالۀ صبح صادق از او ست.
خیامپور
این شاعر را با تسلیم اصفهانی (میرزا صادق) یکی میداند.
شاعر دیگری به نام میرزا زینالعابدین متخلص به تسلیم به عنوان شاعری اصفهانی معرفی شده است که اطلاعات چندانی از او در دست نیست.
نیز شاعران دیگری با تخلص تسلیم یاد شدهاند که چندان در خور اعتنا نیستند.
(۱) آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعة.
(۲) اصلح، محمد، تذکرۀ شعرای کشمیر، به کوشش حسام الدین راشدی، کراچی، ۱۳۴۶ش.
(۳) اعتمادالسلطنه، محمدحسن، المآثر و الآثار، تهران، ۱۳۱۳ق.
(۴) اوحدی بلیانی، محمد، عرفات العاشقین، نسخۀ خطی کتابخانۀ ملی ملک، شم ۵۳۲۴.
(۵) خلیل، علی ابراهیم، صحف ابراهیم، به کوشش عابد رضا بیدار، پتنه، ۱۹۸۱م.
(۶) داور، محمد مفید، مرآت الفصاحه، به کوشش محمود طاووسی، شیراز، ۱۳۷۱ش.
(۷) رکن زادۀ آدمیت، محمدحسین، دانشمندان و سخن سرایان فارس، تهران، ۱۳۳۸ش.
(۸) صبا، محمدمظفر حسین، تذکرۀ روز روشن، به کوشش محمدحسین رکن زادۀ آدمیت، تهران، ۱۳۴۳ش.
(۹) گلچین معانی احمد، کاروان هند، مشهد، ۱۳۶۹ش.
(۱۰) علی، حسن خان، صبح گلشن، بهوپال، ۱۲۹۵ق.
(۱۱) نصرآبادی، محمدطاهر، تذکره، به کوشش محسن ناجی نصرآبادی، تهران، ۱۳۷۸ش.
(۱۲) هدایت، رضا قلی، ریاض العارفین، به کوشش مهرعلی گرکانی، تهران، ۱۳۳۴ش.
(۱۳) خیامپور، عبدالرسول، فرهنگ سخنوران، تهران، ۱۳۶۸ش.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «تسلیم»، شماره۵۹۳۰.