• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تصدیق بدیهی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



(تصدیق بی‌نیاز از فکر و استدلال)
هر یک از تصور و تصدیق یا بدیهی و ضروری است یا نظری و کسبی.تصدیق بدیهی تصدیقی است که ذهن، هنگام حکم به نسبت، به جز تصور دو طرف حکم، به چیز دیگری محتاج نیست و تصدیق کسبی در مقابل آن است.
تصدیق بدیهی یا اوّلی است و یا غیر اولی.بدیهی اولی، قضیه‌ای است که از اولیات تشکیل شده است و غیر اولی، قضیه‌ای است که از غیر اولیات تشکیل شده است.
اولیات یا بدیهیات اولیه، قضایایی است که بالذات مورد تصدیق و یقین عقل قرار می‌گیرد؛ یعنی چیزی که باعث یقین به آنهاست ذات آنهاست، - نه امر دیگر، مثل: حس در محسوسات و تجربه در مجرَّبات که از بدیهیات غیر اولی‌اند - مانند هر کلی بزرگ‌تر از جزء خود است که انسان با تصور موضوع، محمول و نسبت حکمیه به آن یقین می‌کند.
بر این اساس، تصدیق بدیهی، قضیه‌ای است که انسان برای اذعان به آن و پذیرش آن به فکر و مراجعه به تصدیقات دیگر خود نیاز ندارد، بلکه یا خود به خود به آن اذعان دارد و یا از طریق دیگری غیر از مراجعه به تصدیقاتِ از پیش دانسته شده، آن را می‌پذیرد، اگر چه تصدیق بدیهی گاهی به تنبیه و توضیح نیاز دارد.
[۱] فرصت شیرازی، محمدنصیر، اشکال المیزان، ص۶.
[۲] ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۴۷۴.
[۳] حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۱۹۲.
[۴] حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۲۰۴.
[۵] حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۳۰۸.
[۶] بهابادی، ملاعبدالله، الحاشیة، ص۱۵.
[۷] جرجانی، علی بن محمد، الکبری فی المنطق، ص۱۷۱.
[۸] مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۲۱.
[۹] قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۳.
[۱۰] ابن سینا، حسین بن عبدالله، دانش نامه علائی، ص۴.
[۱۱] شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ج۲، ص۵۰.
[۱۲] مجتهد خراسانی، محمود، رهبر خرد، ص۹.
[۱۳] سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة (منطق)، ص۷۷.
[۱۴] سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة (منطق)، ص۸۴.
[۱۵] شهاب‌الدین سهروردی، منطق التلویحات، ص۱.
[۱۶] خوانساری، محمد، منطق صوری، جزء۱، ص۱۳-۱۴.
[۱۷] خوانساری، محمد، منطق صوری، جزء۲، ص۲۰.
[۱۸] مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر: اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه تالیف صدرالدین شیرازی، ص۳.
[۱۹] مهدی محقق، منطق و مباحث الفاظ، ص۴۴۷


فهرست مندرجات

۱ - پانویس
۲ - منبع


۱. فرصت شیرازی، محمدنصیر، اشکال المیزان، ص۶.
۲. ابن سینا، حسین بن عبدالله، الاشارات و التنبیهات، ص۴۷۴.
۳. حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۱۹۲.
۴. حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۲۰۴.
۵. حلی، حسن بن یوسف، الجوهرالنضید، ص۳۰۸.
۶. بهابادی، ملاعبدالله، الحاشیة، ص۱۵.
۷. جرجانی، علی بن محمد، الکبری فی المنطق، ص۱۷۱.
۸. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۲۱.
۹. قطب‌الدین رازی، محمد بن محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۳.
۱۰. ابن سینا، حسین بن عبدالله، دانش نامه علائی، ص۴.
۱۱. شیرازی، قطب‌الدین، درة التاج (منطق)، ج۲، ص۵۰.
۱۲. مجتهد خراسانی، محمود، رهبر خرد، ص۹.
۱۳. سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة (منطق)، ص۷۷.
۱۴. سبزواری، ملاهادی، شرح المنظومة (منطق)، ص۸۴.
۱۵. شهاب‌الدین سهروردی، منطق التلویحات، ص۱.
۱۶. خوانساری، محمد، منطق صوری، جزء۱، ص۱۳-۱۴.
۱۷. خوانساری، محمد، منطق صوری، جزء۲، ص۲۰.
۱۸. مشکوةالدینی، عبدالمحسن، منطق نوین مشتمل بر: اللمعات المشرقیه فی الفنون المنطقیه تالیف صدرالدین شیرازی، ص۳.
۱۹. مهدی محقق، منطق و مباحث الفاظ، ص۴۴۷







جعبه ابزار