تعاون در خلقت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تعاون در
لغت به معنای یکدیگر را
یاری کردن و همیاری نمودن است.
استفاده و کمک گرفتن از عوامل گمراهی در
خلقت عالم ، دور از ساحت
خداوند است.
«ما اشهدتهم خلق السمـوت والارض ولا خلق انفسهم و ما کنت متخذ المضلین عضدا»؛ من هرگز آنها (
ابلیس و فرزندانش) را به هنگام
آفرینش آسمانها و
زمین ، و نه به هنگام آفرینش خودشان، حاضر نساختم! و من هیچ گاه گمراهکنندگان را دستیار خود قرار نمیدهم!
تعاون معبودان خیالی
مشرکان با خداوند، در خلقت
آسمان و زمین نفی میشود.
«قل ادعوا الذین زعمتم من دون الله لا یملکون مثقال ذرة فی السمـوت ولا فی الارض و ما لهم فیهما من شرک و ما له منهم من ظهیر»؛ بگو: «کسانی را که غیر از خدا (معبود خود) میپندارید بخوانید! (آنها هرگز گرهی از کار شما نمیگشایند، چرا که) آنها به اندازه ذرّهای در آسمانها و زمین
مالک نیستند، و نه در (
خلقت و مالکیّت) آنها شریکند، و نه یاور او (در آفرینش) بودند. (جمله «ما له منهم من ظهیر» یعنی در آفرینش آسمانها و زمین و غیر آن معبودان
باطل ، کمک کار
خداوند نیستند.
(
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعاون در خلقت»