• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تعقیب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




تَعْقِيب یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای كردن كارى بعد از كار ديگر است.



تعقيب: كردن كارى است بعد از كار ديگر، مثل تعقیب نماز كه خواندن اذکار بعد از خواندن نماز است، لذا بالتفات و برگشتن نيز گفته ميشود، مثل: (وَلَّى مُدْبِراً وَ لَمْ‌ يُعَقِّبْ‌ يا مُوسى‌ لا تَخَفْ ...)، يعنى: «گريزان برگشت و بر نگرديد و به پشت سرش توجّه نكرد».


در جوامع الجامع نقل شده: «فَما عَقَّبُوا إِذْ قيلَ هَلْ‌ مُعَقِّبُ‌•••••وَ لا نَزَلُوا يَوْمَ الْكَرِيهَةِ مَنْزِلًا»، «آنگاه كه گفته شد: آيا برگردنده‌اى (پس از فرار) هست؟ بر نگرديدند و روز سختى در منزلى نازل نشدند و لياقت نشان ندادند».
(وَ اللَّهُ يَحْكُمُ لا مُعَقِّبَ‌ لِحُكْمِهِ‌)، «خدا حكم ميكند و حكم او را تعقيب كننده‌اى نيست كه او را در قبال حكم مسؤل دارد».


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۵.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۲، ص۱۲۶.    
۴. نمل/سوره۲۷، آیه۱۰.    
۵. طبرسی، جوامع الجامع، ج۲، ص۷۰۱.    
۶. رعد/سوره۱۳، آیه۴۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "تعقیب"، ج۵، ص۲۲.    






جعبه ابزار