تعلم آدم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آدم علیه السلام، فراگیرنده
اسمای الهی بود.
وعلم ءادم الاسماء کلها ثم عرضهم علی الملـئکة فقال انبـونی باسماء هـؤلاء ان کنتم صـدقین(سپس
علم اسماء (علم اسرار
آفرینش و نامگذاری موجودات) را همگی به آدم آموخت. بعد آنها را به
فرشتگان عرضه داشت و فرمود: «اگر راست می‌گویید، اسامی اینها را به من خبر دهید! »)
قال یـــادم انبئهم باسمائهم فلما انباهم باسمائهم...(فرمود: «ای آدم! آنان را از اسامی (و اسرار) این موجودات آگاه کن.» هنگامی که آنان را آگاه کرد،
خداوند فرمود: «آیا به شما نگفتم که من،
غیب آسمانها و
زمین را میدانم؟! و نیز میدانم آنچه را شما آشکار میکنید، و آنچه را پنهان میداشتید! »)
فراگیری اسمای الهی از سوی آدم علیه السلام، موجب امر خداوند به
سجده فرشتگان بر آدم علیه‌السّلام شد.
وعلم ءادم الاسماء کلها ثم عرضهم علی الملـئکة فقال انبـونی باسماء هـؤلاء ان کنتم صـدقین
قال یـــادم انبئهم باسمائهم فلما انباهم باسمائهم...
واذ قلنا للملـئکة اسجدوا لادم فسجدوا...(و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم: «برای آدم سجده و
خضوع کنید!» همگی سجده کردند؛ جز
ابلیس که سر باز زد، و
تکبر ورزید، (و به خاطر نافرمانی و تکبرش) از
کافران شد.)
آدم علیه‌السّلام دریافت کننده اذکار و کلمات مخصوصی برای
توبه بود.
فتلقی ءادم من ربه کلمـت فتاب علیه انه هو التواب الرحیم.(سپس آدم از پروردگارش کلماتی دریافت داشت؛ (و با آنها توبه کرد.) و خداوند توبه او را پذیرفت؛ چرا که خداوند توبه پذیر و مهربان است.)
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تعلم آدم».
