تغیظ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَغَيُّظ (به فتح تاء و غین و ضم و تشدید یاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای اظهار خشم شديد است.
تَغَيُّظ:
اظهار خشم شديد است. به قول راغب اظهار
غیظ است.
(سَمِعُوا لَها تَغَيُّظاً وَ زَفِيراً) «مى‌شنوند كه
آتش اظهار غيظ می‌كند و
صفیر می‌كشد».
تغيّظ را شدت حرارت نيز گفته‌اند. اين
آیه نظير آيه:
(تَكادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ) است، كه در وصف
جهنّم آمده، يعنى: «نزديك است از شدت غيظ پاره پاره شود»، اين سخن با شعور بودن جهنّم را (كه در شرح آن گفته‌ايم) می‌رساند بعضى‌ها آنها را به مثل نسبت داده‌اند.
(فَلْيَنْظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ ما يَغِيظُ) (ما يَغِيظُ) مفعول (يُذْهِبَنَ) و
ما مصدریه است، يعنى: «ببيند آيا حيله‌اش غيظ و
خشم او را از بين می‌برد؟».
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غیظ"، ج۵، ص۱۴۰.
