۱. المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، معروف به تفسیر ابن عطیه محاربی، تالیف قاضی ابومحمد عبدالحق (م ۵۴۲ق)، در شانزده جلد و به زبان عربی؛ ۲. احکام القرآن اثر ابوبکر محمد بن عبدالله معروف به ابن عربی، در چهار جلد و به زبان عربی؛ ۳. التسهیل لعلوم التنزیل نوشته ابوالقاسم محمد بن احمد بن محمد (م ۷۴۱ق). در دو جلد و به زبان عربی؛ ۴. الجامع لاحکام القرآن (تفسیر قرطبی)، تالیف ابوعبدالله محمدبن احمد انصاری قرطبی (م ۶۷۱ ق)، در بیست جلد و به زبان عربی؛ ۵. جواهرالحسان فی تفسیرالقرآن تالیف ابوزید عبدالرحمان بن محمد مخلوف (م ۸۷۵ق). در چهار جلد و به زبان عربی؛ ۶. حاشیة الصاوی علی تفسیر الجلالین اثر احمد بن محمد صاوی مالکی (م ۱۲۴۱ق)؛ در شش جلد و به زبان عربی (حاشیه‌ای است بر تفسیر جلالین)؛ ۷. التیسیر فی احادیث التفسیر اثر محمد مکی ناصری مالکی (م ۱۳۸۵ق)، در شش جلد و به زبان عربی؛ ۸. تحریر المعنی السدید و تنویرالعقل الجدید معروف به التحریر و التنویر نوشته محمد طاهر بن عاشور (م ۱۳۹۳ ق)، در پانزده جلد و به زبان عربی؛ ۹. البحر المحیط فی تفسیر القرآن العظیم (تفسیر ابن حیان)، تالیف ابوعبدالله محمدبن یوسف بن علی بن یوسف بن حیان اندلسی؛ در هشت جلد و به زبان عربی؛ ۱۰. اضواء البیان فی ایضاح القرآن بالقرآن اثر محمد امین بن محمد مختار الشنقیطی (م ۱۳۹۳ق) به زبان عربی و در نه جلد.
[۱]ایازی، محمد علی، ۱۳۳۳ -، المفسرون حیاتهم ومنهجهم، ص۸۳۴.
[۲]ذهبی، محمد حسین، -۱۹۷۷م، التفسیروالمفسرون، ج۲، ص(۴۹۰-۵۰۰).
