تقیید ثبوتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تقیید ثبوتی به تحدید شمول یک
مفهوم در
مقام ثبوت و واقع اطلاق میشود.
تقیید را در دو مقام میتوان تصور کرد:
۱. مقام ثبوت یا عالم واقع؛ ۲.
مقام اثبات یا عالم
دلالت دلیل.
تقیید ثبوتی، به معنای لحاظ کردن قید در عالم ثبوت و واقع میباشد؛ برای مثال، متکلم در عالم واقع
ماهیت «رقبه» را در نظر میگیرد و سپس قید «مؤمنة» را به آن میافزاید، بی آن که آن را در قالب دلیل ذکر کند و سپس حکم
وجوب آزادی او را انشا میکند. حال اگر این حکم را در قالب
الفاظ برای
مکلف بیان کند، و قید مؤمنة را بعد از رقبه بیاورد،
تقیید اثباتی نیز محقق میشود.
فرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تقیید ثبوتی».