عناوین تلافی، جبران و تدارک در کلمات فقها در یک معنا به کار رفته است؛ لیکن برخی قدما در احکام سهو در نماز، یکی از چهار حکم را بر آن مترتّب کردهاند: اعاده، احتیاط، تلافی و جبران.
سپس در مقام تفاوت بین سهوی که موجب جبران میشود و سهوی که موجب تلافی میگردد گفتهاند: جبران در سهوی است که موجب دو سجده سهو میگردد و با بهجا آوردن آن، نقص پدید آمده در نماز برطرف میشود؛ امّا تلافی در سهوی است که نمازگزار قبل از تجاوز از محل متذکّر آن میگردد که پس از تذکّر باید جزء ترک شده را بهجا آورد.
