"تلویح" در لغت، اشاره به کسی یا چیزی یا جایی از دور، و در اصطلاح کنایه‌ای است که وسایط میان لازم و ملزوم متعدد باشد، و این امر معمولا فهم مکنی عنه را دشوار می‌کند؛
که "شد" به معنای قوت و استواری و "عضد" به معنای بازو است و "شد عضد" کنایه تلویحی از قدرت و نیرومندی است؛ زیرا قدرت دست به قدرت بازو و قدرت همه پیکر به قدرت دست، بسته است.
[۲]معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص(۳۳۳-۳۳۴).
