• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تمدن (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


یک تمدن، شامل مجموعه پیچیده‌ای از پدیده‌های اجتماعی قابل انتقال ، حاوی جهات مذهبی، اخلاقی، زیباشناختی، فنی یا علمی و مشترک در همه اجزای یک جامعه وسیع و یا چندین جامعه مرتبط با یکدیگر است.


تمدن در لغت به معنای شهرنشینی
[۱] لغت نامه، ج۴، ص۶۱۰۹، «تمدن».
و در اصطلاح ، نوع خاصی از توسعه مادی و معنوی است که در جامعه ویژه رخ می‌نماید.

یک تمدن، شامل مجموعه پیچیده‌ای از پدیده‌های اجتماعی قابل انتقال ، حاوی جهات مذهبی، اخلاقی، زیباشناختی، فنی یا علمی و مشترک در همه اجزای یک جامعه وسیع و یا چندین جامعه مرتبط با یکدیگر است.
[۲] ساروخانی، باقر، فرهنگ علوم اجتماعی، ص۴۷، «تمدن».


در این مدخل، از واژه‌های «مکن»
[۳] راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ج۱، ص۴۷۱.    
، «قوة»
[۴] راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ج۱، ص۴۱۹.    
، عبارت «آثارا فی الارض» و جملات مفید معنای «تمدن» استفاده شده است.

عبارت «آثارا فی الارض»: تعبیر به «آثارا فی الارض» ممکن است اشاره به پیشرفت عظیم کشاورزی آنها باشد و ممکن است اشاره به ساختمانها و بناهای محکمی باشد که بعضی از اقوام پیشین در دل کوهها، و در میان دشتها بنا می‌کردند.
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۷۰.    
[۶] طباطبائی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۹۶.    


۱. ↑ لغت نامه، ج۴، ص۶۱۰۹، «تمدن».
۲. ↑ ساروخانی، باقر، فرهنگ علوم اجتماعی، ص۴۷، «تمدن».
۳. ↑ راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ج۱، ص۴۷۱.    
۴. ↑ راغب اصفهانی، حسین، مفردات، ج۱، ص۴۱۹.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۰، ص۷۰.    
۶. ↑ طباطبائی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۹۶.    


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تمدن».    



جعبه ابزار