• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تناثر النّجوم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



تناثر به معنای پراکنده شدن و از بین رفتن، و «نجوم» به معنای ستارگان است.



در آداب و رسوم عرب‌ها-پیش و پس از اسلام - است که نام برخی سال‌ها را طبق حوادث و رخدادهای مهم آن سال بر می‌گزیدند؛ برای نمونه آن که سالی که سپاه ابرهه به خانۀ کعبه حمله کرد را عام الفیل نهادند.


سال تناثر النجوم نیز بر اساس رخدادهای مهم آن سال نام گذاری شد. مشهور است که چون در سال پایانی غیبت صغرا و آغاز غیب کبرا، ستارگان فروزان بسیاری در آسمان علم و دانش و تقوا افول کرده، چهره در نقاب خاک بردند، از آن سال، با این عنوان یاد شده است.
کلینی صاحب کتاب کافی، علی بن بابویه قمی و سمری آخرین سفیر حضرت حجت (علیه‌السّلام) از کسانی هستند که در سال ۳۲۹ ق دار فانی را وداع گفتند.


نیابت خاص، نواب خاص.


۱. حلی، ابن داود، رجال، ص۳۴۱.    
۲. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۵۸، ص۲۳۳.    



فرهنگ نامه مهدویت، برگرفته از مقاله «تناثر النجوم».    



جعبه ابزار