تناقض عرضی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تناقض عرضی به ناسازگاریِ ناشی از قرینه خارجی، میان مدلول دو دلیل به صورت
سلب و
ایجاب اطلاق می‌شود.
تناقض عرضی، مقابل
تناقض حقیقی بوده و به این معنا است که تنافی میان مدلول دو دلیل، ذاتی نبوده، بلکه عارضی است؛ یعنی سبب تنافی دو دلیل، دخالت امر ثالث می‌باشد؛ برای مثال، اگر گفته شود: «احترام زید واجب است» و سپس گفته شود: «احترام عمرو واجب نیست»؛ هیچ گونه تنافی میان این دو وجود ندارد، ولی اگر شنونده به
کذب یکی از این دو خبر
علم اجمالی پیدا کند، این علم اجمالی به عنوان امر ثالث موجب
تنافی عرضی این دو جمله می‌گردد.
فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «تناقض عرضی».
