• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تنزیه (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


تنزیه، از «نزه» و به معنای دوری در مکان و غیر آن است
[۱] معجم مقاییس اللغة،ابن فارس، ج۵، ص۴۱۷، «نزه».    



و تنزیه دور داشتن شخص از زشتی
[۲] لسان العرب،ابن منظور، ج۱۳، ص۵۴۸، «نزه».    
(و در مورد خداوند ، دور داشتن و پاک دانستن او است از توصیف مشرکان، شبیه، شریک و نقایصی که در حق او روا نیست.)
[۳] ترتیب العین، ج۳، ص۱۷۸۱، «نزه».
.در این مدخل از واژه‌های «سبحان» و مشتقات آن، «تعالی الله»، «قدوس»، «نقدس» و آنچه معنای تنزیه را می‌فهماند، استفاده شده است.

تنزیه شوندگان ( خدا ،عیسی علیه السلام،محمد صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و یوسف علیه السلام) و تنزیه کنندگان خدا ( آسمان، اولواالالباب، علی علیه السلام، محمد صلی الله علیه وآله، موسی علیه السلام و یونس علیه السلام).

۱. ↑ معجم مقاییس اللغة،ابن فارس، ج۵، ص۴۱۷، «نزه».    
۲. ↑ لسان العرب،ابن منظور، ج۱۳، ص۵۴۸، «نزه».    
۳. ↑ ترتیب العین، ج۳، ص۱۷۸۱، «نزه».


فرهنگ قرآن،مرکز فرهنگ و معارف قرآن،برگرفته از مقاله «تنزیه»    



جعبه ابزار