توبه و تبدیل سیئات (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توبه از گناهان، زمینه ساز تبدیل بدیها و
گناهان به حسنات، از سوی
خداوند می گردد.
الا من تاب... فاولـئک یبدل الله سیـاتهم حسنـت...(مگر کسانی که
توبه کنند و
ایمان آورند و
عمل صالح انجام دهند، که
خداوند گناهان آنان را به حسنات مبدّل می‌کند؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان بوده است!)
این آیه شریفه استثنایی است از حکم کلی دیدار اثام و خلود در عذاب که در آیه قبل از آن بود و در مستثنا سه چیز قید شده: اول
توبه، دوم
ایمان و سوم
عمل صالح. اما توبه: که معنایش بازگشت از
گناه است و کمترین مرتبه اش
ندامت است، و معلوم است که اگر کسی از کرده‌های قبلی اش ندامت نداشته باشد از گناه دور نمی‌شود و هم چنان آلوده و گرفتار آن خواهد بود. و اما عمل صالح: اعتبار آن نیز روشن است، برای اینکه وقتی کسی از گناه توبه کرد قهرا اگر نخواهد توبه خود را بشکند عمل صالح انجام می‌دهد، یعنی عملش صالح می‌شود، پس توبه مستقر و
نصوح آن توبه است که عمل را صالح کند. و اما ایمان به خدا: از اعتبار این قید فهمیده می‌شود که آیه شریفه مربوط به کسانی است که هم
شرک ورزیده باشند و هم
قتل نفس و
زنا مرتکب شده باشند و یا حد اقل مشرک بوده باشند، چون اگر روی سخن در آن، به مؤمنینی باشد که قتل و زنا کرده باشند، دیگر معنا ندارد قید ایمان را نیز در استثناء بگنجاند. پس آیه شریفه درباره
مشرکین است، حال چه اینکه آن دو گناه دیگر را هم مرتکب شده باشند و چه نشده باشند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توبه و تبدیل سیئات».
