توبه و دنیا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توبه، زمینه بهره مندی از
حیات نیکوی دنیایی را فراهم می کند.
واکتب لنا فی هـذه الدنیا حسنة وفی الاخرة انا هدنا الیک...(و برای ما، در این
دنیا و سرای دیگر، نیکی مقرر فرما؛ چه اینکه ما به سوی تو بازگشت کرده‌ایم! «(
خداوند در برابر این تقاضا، به
موسی) گفت: » مجازاتم را به هر کس بخواهم می‌رسانم؛ و رحمتم همه چیز را فراگرفته؛ و آن را برای آنها که
تقوا پیشه کنند، و
زکات را بپردازند، و آنها که به
آیات ما
ایمان می‌آورند، مقرر خواهم داشت! )
(«هدنا» از «هود» به معنای توبه است و جمله «انا هدنا» تعلیل برای «اکتب» و مفید برداشت مذکور است. )
حضرت موسی از درگاه
پروردگار خود مسئلت می‌نماید که در زندگی دنیا یک نوع
حسنه و در زندگی آخرتش حسنه دیگری روزیش کند، آن گاه جمله (انا هدنا الیک) را اضافه می‌کند، و تعلیل بودن آن به این عنایت است که حسنه زندگی دنیا جز نیکویی عیش آن چیز دیگری نمی‌تواند باشد، و رجوع به خدا که عبارت است از
سلوک طریقه و پیروی راه
فطرت او، آدمی را به نیکویی عیش و
حیات طیب در دنیا و آخرت
هدایت می‌کند، و به عبارت دیگر حیات طیب از آثار بازگشت به سوی خدا است، و با اینکه موسی از قول خود و دیگران می‌گوید: " ما به سوی تو بازگشت کردیم" جای آن هست که خداوند در آینده حیات طیب را روزیشان فرماید، مناسب با کلمه" و اکتب" که به معنای
قضاء و تقدیر است نیز همین روزی کردن در آینده است. و اما فصل اول از دعای آن جناب یعنی جمله" فاغفر لنا و ارحمنا"، جملات سابق بر آن از قبیل" انت ولینا" و همچنین" و انت خیر الغافرین" کفایت تعلیل آن را می‌کند، و ارتباطی با تعلیل" انا هدنا الیک" ندارد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «بهره مندی از دنیا».
