توجه به حشر (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
توجه و یادآوری
حشر به مردم در
قیامت، مورد توصیه خداوند به
پیامبر صلی الله علیه وآله بوده است.
ویوم نحشرهم جمیعـا ثم نقول للذین اشرکوا این شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون.(آن
روز که همه آنها را محشور می‌کنیم؛ سپس به
مشرکان می‌گوییم: «معبودهایتان، که همتای خدا می‌پنداشتید، کجایند؟» (چرا به یاری شما نمی‌شتابند؟!)
ویوم یحشرهم جمیعـا یـمعشر الجن قد استکثرتم من الانس وقال اولیاؤهم من الانس ربنا استمتع بعضنا ببعض وبلغنا اجلنا الذی اجلت لنا قال النار مثوکم خــلدین فیها الا ما شاء الله ان ربک حکیم علیم.(در آن روز که (خدا) همه آنها را جمع و محشور میسازد، (می‌گوید: ) ای جمعیت شیاطین و
جن! شما افراد زیادی از انسانها را گمراه ساختید! دوستان و پیروان آنها از میان انسانها می‌گویند: «پروردگارا! هر یک از ما دو گروه (پیشوایان و پیروان گمراه) از دیگری استفاده کردیم؛ (ما به لذات هوس آلود و زودگذر رسیدیم؛ و آنها بر ما
حکومت کردند؛) و به اجلی که برای ما مقرر داشته بودی رسیدیم.» (خداوند) می‌گوید: «
آتش جایگاه شماست؛ جاودانه در آن خواهید ماند، مگر آنچه خدا بخواهد»
پروردگار تو حکیم و داناست.)
ویوم نحشرهم جمیعـا ثم نقول للذین اشرکوا مکانکم انتم وشرکاؤکم فزیلنا بینهم وقال شرکاؤهم ما کنتم ایانا تعبدون.( (به خاطر بیاورید) روزی را که همه آنها را جمع می‌کنیم، سپس به مشرکان می‌گوییم: «شما و معبودهایتان در جای خودتان باشید (تا به حسابتان رسیدگی شود! )» سپس آنها را از هم جدا می‌سازیم (و از هر یک جداگانه سؤال می‌کنیم).و معبودهایشان (به آنها) می‌گویند: «شما (هرگز) ما را
عبادت نمی‌کردید!»)
ویوم یحشرهم کان لم یلبثوا الا ساعة من النهار یتعارفون بینهم قد خسر الذین کذبوا بلقاء الله وما کانوا مهتدین.(به یاد آور) روزی را که (خداوند) آنها را جمع (و محشور) میسازد؛ آنچنان که (احساس می‌کنند) گویی جز ساعتی از روز، (در
دنیا) توقّف نکردند؛ به آن مقدار که یکدیگر را (ببینند و) بشناسند! مسلّماً آنها که لقای خداوند (و
روز رستاخیز) را
تکذیب کردند، زیان بردند و
هدایت نیافتند!)
ویوم نسیر الجبال وتری الارض بارزة وحشرنـهم فلم نغادر منهم احدا(و روزی را به خاطر بیاور که کوه‌ها را به حرکت درآوریم؛ و
زمین را آشکار (و مسطح) می‌بینی؛ و همه آنان (انسانها) را برمی‌انگیزیم، و احدی از ایشان را فروگذار نخواهیم کرد!)
وعرضوا علی ربک صفـا لقد جئتمونا کما خلقنـکم اول مرة بل زعمتم الن نجعل لکم موعدا.(آنها همه در یک صف به (پیشگاه) پروردگارت عرضه می‌شوند؛ (و به آنان گفته می‌شود:) همگی نزد ما آمدید، همان گونه که نخستین بار شما را آفریدیم! اما شما گمان می‌کردید ما هرگز موعدی برایتان قرار نخواهیم داد!)
ویوم یحشرهم وما یعبدون من دون الله فیقول ءانتم اضللتم عبادی هـؤلاء‌ام هم ضلوا السبیل((به خاطر بیاور) روزی را که همه آنان و معبودهایی را که غیر از خدا می‌پرستند جمع می‌کند، آنگاه به آنها می‌گوید: «آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید یا خود آنان راه را گم کردند؟!»)
قالوا سبحـنک ما کان ینـبغی لنا ان نتخذ من دونک من اولیاء ولـکن متعتهم وءاباءهم حتی نسوا الذکر وکانوا قومـا بورا.((به خاطر بیاور) روزی را که همه آنان و معبودهایی را که غیر از خدا می‌پرستند جمع می‌کند، آنگاه به آنها می‌گوید: «آیا شما این بندگان مرا گمراه کردید یا خود آنان راه را گم کردند؟!»)
یوم تشقق الارض عنهم سراعـا ذلک حشر علینا یسیر.(روزی که زمین به سرعت از روی آنها شکافته می‌شود و (از قبرها) خارج می‌گردند؛ و این جمع کردن برای ما آسان است!)
توجه و یادآوری قیامت و حشر انسانها، هشداری به مشرکان و افترازنندگان به خداوند بود.
ویوم نحشرهم جمیعـا ثم نقول للذین اشرکوا این شرکاؤکم الذین کنتم تزعمون.(آن روز که همه آنها را محشور می‌کنیم؛ سپس به مشرکان می‌گوییم: «معبودهایتان، که همتای خدا می‌پنداشتید، کجایند؟» (چرا به یاری شما نمی‌شتابند؟!))
(امکان دارد که «یوم» مفعول برای فعل مقدر «اذکر» باشد. )
ویوم نحشرهم جمیعـا ثم نقول للذین اشرکوا مکانکم انتم وشرکاؤکم فزیلنا بینهم وقال شرکاؤهم ما کنتم ایانا تعبدون.
ویوم یحشرهم وما یعبدون من دون الله فیقول ءانتم اضللتم عبادی هـؤلاء‌ام هم ضلوا السبیل
قالوا سبحـنک ما کان ینـبغی لنا ان نتخذ من دونک من اولیاء ولـکن متعتهم وءاباءهم حتی نسوا الذکر وکانوا قومـا بورا.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «توجه به حشر».
