توقیع رجوع به فقها در عصر غیبت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رجوع به فقها در عصر غیبت، نه یک امر مستحب، بلکه یک واجب شرعی است
(اَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ)
امّا در رویدادهای زمانه، به
راویان حدیث ما
رجوع کنید. آنان،
حجت من بر شمایند و من، حجّت خدا بر آنانم.
این حدیث، از جمله مطالبی است که
امام زمان (علیه‌السّلام) در جواب مسائل
اسحاق بن یعقوب فرموده‌اند. در این حدیث شریف، حضرت به وظیفه
شیعیان در حوادث پیش آمده در
عصر غیبت اشاره کرده‌اند.
حضرت، شیعیان را برای فهمیدن
احکام شرعی و سایر
مسائل اجتماعی، به راویان احادیث، که همان
فقهای شیعه هستند، ارجاع می‌دهد؛ زیرا آنان هستند که احادیث را خوب فهمیده‌اند، و عام و خاص، محکم و متشابه، و صحیح و باطل را می‌شناسند.
«روات حدیث» از نظر حضرت (علیه‌السّلام) کسانی نیستند که روایت را فقط نقل می‌کنند بدون این که آن را درست بفهمند؛ زیرا چنین افرادی، نمی‌توانند گره از مشکلات فقهی و... بگشایند.
رجوع به فقها در عصر غیبت، نه یک امر مستحب، بلکه یک واجب شرعی است؛ زیرا، آنان منصوب امام برای این کار هستند و از فرمان حضرت نمی‌توان تخلّف کرد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله«رجوع به فقها در عصر غيبت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۴/۱۲.
