تکریتی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَکْریتی، شهرت دو برادر از مسیحیان یعقوبی تکریت که در سدۀ ۵ ق/۱۱م در میّافارقین به پزشکی میپرداختند:
۱. ابوسعد فضل بن جریر، یا حریر/حریز
دربارۀ وی تنها میدانیم که پزشکی زبردست و ماهر و در خدمت نصرالدوله (یا نصیرالدوله) ابونصر احمد بن مروان (حک ۴۰۱-۴۵۳ق/۱۰۱۱-۱۰۶۱م)، حاکم مروانی میافارقین بود.
گراف (II/۲۶۲-۲۶۳) و شیخو
به استناد المصباح المرشدِ برادرش یحیی، از پرداختن فضل به مسائل کلام مسیحی سخن گفتهاند. وی پیش از برادرش یحیی درگذشت.
آثـار: ۱. کتاب القَرابین، کتابی در چگونگی آیین قربانی در مذاهب مسیحی. این کتاب را برادرش، یحیی در فصل ۵۰ المصباح المرشد خود تلخیص کرده است.
این اثر احتمالاً همان کتاب الذبائح است که شیخو در جای دیگر
) از آن یاد کرده است. ۲. اسماء الامراض و اشتقاقاتها، که فضل آن را برای دوست پزشکش، یوحنا بن عبدالمسیح به رشتۀ تحریر درآورد.
۳. تصحیح الکهنوت. به گفتۀ گراف (II/۲۶۲-۲۶۳)، برادرش یحیی از این کتاب در فصل ۳۱ از المصباح المرشد که به همین موضوع اختصاص دارد، و نیز در فصل ۵۱ همان کتاب، استفاده کرده است.
۲. ابونصر یحیی بن جریر تکریتی، پزشک و منجم (زنده در ۴۷۲ق/۱۰۷۲م). وی در زمرۀ شاگردان یحیی بن عدی بغدادی (ه م) و یحیی بن زرعه (ه م) بود
زوتر، I/۱۰۳؛.
یحیی احتمالاً از نزدیکان ابنجهیر، وزیر مروانیان (ابونصر و پسرش نظامالدین) بوده است،
زیرا رساله فی منافع الریاضه و جهه استعمالها را به نام ابونصر تألیف کرده است.
آثـار: ۱. رساله فی منافع الریاضه و جهه استعمالها.
۲. زیج التواریخ
).
۳. کتاب الفائق
)؛ ابونصر از این دو کتاب در المصباح المرشد یاد کرده است
).
۴. کتاب فی الباه و منافع الجماع و مضاره.
۵. المختار من کتب الاختیارات الفلکیه فی علم النجوم (الاختیارات فی علم النجوم). از این کتاب نسخهای در کتابخانۀ موزۀ بریتانیا (شم ۵۷۰۹) موجود است
؛ GAL, S, I/۸۶۳).
۶. المصباح المرشد الی الفلاح و النجاح الهادی من التیه الی سبیل النجاه، در ۵۴ فصل. یحیی در این کتاب بسیاری از اعتقادات مسیحیان دربارۀ توحید، تثلیث، حیات مسیح، اسرار شریعت او و نیز رسوم مسیحیان روزگارش را آورده است. نسخهای از این کتاب با عنوان تشیید قواعد الشریعه المسیحیه و القوانین السلمیه کما تقتضیه المله الیعقوبیه در ۴۰ فصل در کتابخانۀ واتیکان وجود دارد. نسخههای دیگری از این کتاب در دیاربکر و سعرد و کتابخانۀ موزۀ بریتانیا موجود است
). کتابی از ابنجریر با عنوان علم الفقه و اعتقاد ائمه النصاری که نسخهای از آن در رم وجود دارد، ظاهراً همان المصباح المرشد است
). پوکوک بخشی از فصل ۳۰ این کتاب دربارۀ قیامت را در ۱۶۵۵م، در آکسفرد به چاپ رسانید.
فصل سی و یکم نیز به کوشش کورتن در ۱۸۸۵م با عنوان فی الکهنوت در لندن به چاپ رسیده است (سرکیس، ۶۴۰؛.
کتابی با عنوان قوانین بیعیه نیز به او نسبت دادهاند.
ظاهراً همۀ آثار این دو برادر بجز المصباح المرشد و المختار من کتب الاختیارات از میان رفته است.
منابع:
(۱) ابنابیاصیبعـه احمـد، عیون الانبـاء، به کوشش آوگـوست مولر، قاهره، ۱۲۹۹ق/۱۸۸۲م.
(۲) ابنخلکان احمد بن محمد، وفیات، سرکیس، یوسف الیان، معجم المطبوعات العربیه و المعربه، قاهره، ۱۳۴۶ق/۱۹۲۸م.
(۳) شیخو لویس، المخطوطات العربیه لکتبه النصرانیه، بیروت، ۱۹۲۴م.
(۴) شیخو لویس، «مقاله فی صلب السید المسیح»، المشرق، بیروت، ۱۹۱۳م، س ۱۶.
(۵) GAL، S; Graf, G, Geschichte der christlichen arabischen Literature, Vatican, ۱۹۴۷.
(۶) Suter, H, Beiträge zur Geschichte der Mathematik und Astronomie im Islam, ed F Sezgin, Frankfurt, ۱۹۸۶.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «»، شماره۶۰۵۱.