ثفی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اُثْفِیَه
(به ضم الف و ثاء) یا
ثفی
(به فتح ثاء) یکی از مفردات
نهج البلاغه
به معنای سنگی است که دیگ بر روی آن گذاشته میشود؛ که
حضرت علی (علیهالسلام)
در خصوص جایگاه و ویژگی
قرآن
از این واژه استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - مفهومشناسی
۲ - کاربردها
۳ - تعداد کاربرد
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - مفهومشناسی
[
ویرایش
]
اُثْفِیَة (به ضم الف و ثاء) یا ثفی (به فتح ثاء) به معنای سنگی است که دیگ بر روی آن گذاشته میشود، آمده است و جمع آن «اثافی» است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
امام (صلواتاللهعلیه) درباره قرآن فرموده است: «فهو معدن الایمان و بحبوحته و ینابیع العلم و بحوره ... و اثافیّ الاسلام و بنیانه؛
[۱]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه۱۹۸.
قرآن معدن
ایمان
و وسط آن، چشمههای علم و دریاهای آن، سنگپایهها و بنیان آن است.»
۳ - تعداد کاربرد
[
ویرایش
]
این واژه یکبار در «نهج البلاغه» آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۵، خطبه۱۹۸.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ثفی»، ص۱۸۵.
ردههای این صفحه :
قرآن
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی فقه
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیتست
راهنمای تصویری