جامع صحیحی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جامع صحیحی مفهوم مشترک میان همه افراد
صحیح یک موضوع فقهی است.
جامع صحیحی ، مقابل
جامع اعمی و به معنای مفهوم مشترکی است که
صحیحی در بحث "
صحیح و اعم " برای افراد و
مصادیق مختلف عبادت یا
معامله خاصی تصور می نماید که شامل تمام افراد صحیح می گردد ؛ برای مثال ،
نماز صحیح ، افراد و مصادیق مختلفی، نظیر نماز شکسته، کامل، غریق و مضطر دارد که برای این مصادیق باید
قدر مشترکی (
جامع ) ، تصور شود .
اصولیون در تصویر
جامع صحیحی اختلاف دارند:
برخی هم چون مرحوم "
محقق خراسانی " معتقدند این
جامع ،
جامع ذاتی (
مقولی ) است ؛ به این معنا که
جامع در عبادتی همانند نماز، عبارت است از چیزی که " معراج
مؤمن " و یا " ناهی از فحشا " می باشد . این
جامع ، شامل همه افراد نماز، مثل نماز شکسته، کامل، غریق و
مضطر خواهد بود
؛
عده ای معتقدند
جامع صحیحی، نه
جامع مقولی (
ذاتی) و نه
جامع عنوانی است ، بلکه
جامع وجودی است که مرتبه ای از مراتب وجود است . این مرتبه از ناحیه قلّت (کمی) محدود است ؛ یعنی باید
جامع ارکان باشد ؛ ولی از ناحیه زیادی و کثرت لا شرط است
؛
برخی هم چون مرحوم "
محقق خویی " در "
اجودالتقریرات " ، گفته اند
شارع مقدس، مخترع الفاظ
عبادات و معاملات است و به همین خاطر درباره نماز فرموده است: " الصلوة اوّلها التکبیر و آخرها التسلیم " و نیز فرموده: " الصلوة ثلثها الرکوع و ثلثها السجود و ثلثها الطهور " ، به این ترتیب ، هر آن چه را که شارع به عنوان مخترع و
واضع اعتبار کرده است ، همان مسمای عبادت و
جامع است و بقیه
اجزا و شرایط به صورت لابشرط در
مسما ، اخذ شده است
؛
"
امام خمینی " ( ر ه ) درباره
جامع صحیحی می گوید:
جامع صحیحی در
مرکبات اعتباری ـ مانند نماز ـ همان
هیئت اتصالی است که در آن اجزا و مواد خاصی نظیر
ذکر،
قرائت ،
رکوع و
سجود به صورت
لابشرط اخذ شده است، به گونه ای که این اجزا و مواد در آن هیئت اتصالی فانی و مندک بوده و این هیئت بر میسور هر یک از آن اجزا صادق است
.
مكارم شیرازی ، ناصر ، انوارالاصول ، ج ۱ ، ص ۱۰۲-۱۰۵
خمینی، روح الله، تهذیب الاصول، ج ۱، ص ۷۱-۸۲
فاضل لنكرانی ، محمد ، سیری كامل دراصول فقه ، ج ۲ ، ص ۱۱۹و ۱۴۷-۱۵۴
مجاهد ، محمد بن علی ، مفاتیح الاصول ، ص ۲۰۱-۲۰۲
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
