• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جدث

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جَدث (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای قبر که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد خندیدن فردی در تشیع جنازه و گذشتگان و... از این واژه استفاده نموده است.


جَدث (به فتح جیم) به معنای قبر، آمده و جمع آن اجداث است.

امام (صلوات‌الله‌علیه) هنگامی که در تشییع جنازه‌ای مشاهده نمود فردی می‌خندد، فرمود: گویی مردگان مسافرانی هستند و میراثشان را می‌خوریم؛ گویی ما بعد از آن‌ها همیشه در جهان خواهیم ماند. «و کانّ الذّی نری من الاموات سفر عمّا قلیل الینا راجعون نبوّئهم اجداثهم و ناکل تراثهم کانّا مخلّدون بعدهم.»
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۰، حکمت۱۲۲.    
و درباره گذشتگان می‌فرماید: «و اصبحت مساکنهم اجداثا و اموالهم میراثا لا یعرفون من اتاهم و لا یحفلون من بکاهم.»
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۲، خطبه۲۳۰.    


این واژه شش ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خطبه۸۳.    
[۴] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    


۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۰، حکمت۱۲۲.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۵۲، خطبه۲۳۰.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۰۹، خطبه۸۳.    
۴. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جدث»، ص۲۰۴-۲۰۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار