جذوه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَذْوَة (به فتح جیم و سکون ذال و فتح واو) یا
جِذْوَة (به کسر جیم و سکون ذال و فتح واو)، یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای شعله یا تکّه بزرگی از هیزم که در آن آتش هست، می‌باشد.
جَذْوَة (به فتح یا کسر جیم و سکون ذال و فتح واو)، به معنی شعله است.
تکّه بزرگی از هیزم که در آن آتش هست.
راغب گوید: جذوه آن است که بعد از تمام شدن شعله از هیزم باقی مانده باشد.
(لَعَلِّی آتِیکُمْ مِنْها بِخَبَرٍ اَوْ جَذْوَةٍ مِنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ) «شاید به شما از آن خبری بیاورم یا تکّه‌ای از آتش که گرم شوید». این کلمه فقط در یک محلّ از قرآن آمده است رجوع شود به «
شهاب».
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جذوة"، ج۲، ص۲۴.
