• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جرز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


جَرز (بر وزن عقل) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای قطع کردن، زمین بی‌علف و خشک که حضرت علی (علیه‌السلام) در مورد آفرینش زمین از این واژه استفاده نموده است.


جَرز (بر وزن عقل) به معنای قطع کردن، زمین بی‌علف و خشک، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «جرزه جرزا: قطعه.»

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با خلقت زمین آمده: «ثم لم یدع جرز الارض التی تقصر میاه العیون عن روابیها ... حتّی انشا لها ناشئة سحاب تحیی مواتها؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه۹۱.    
زمین خشک و بی‌علف را که آب چشمه‌ها به مرتفعات آن نمی‌رسد، معطّل نگذاشت تا این‌که برای آن ابری آفرید که موات آن را زنده کند.»

این واژه یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه۹۱.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جرز»، ص۲۱۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه‌ شناسی
جعبه ابزار