جرز (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَرْز (به فتح جیم و سکون راء)، یکی از مفردات به کار رفته در
قرآن کریم به معنای قطع و زمین بی‌علف و خشک می‌باشد.
جَرْز (به فتح جیم و سکون راء) به معنی قطع است.
در
اقرب الموارد آمده: «جَرَزَهُ جَرْزاً: قطعه» جُرُز (به ضمّ اوّل و دوّم) زمینی که علف نداشته باشد.
(اَ وَ لَمْ یَرَوْا اَنَّا نَسُوقُ الْماءَ اِلَی الْاَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعاً...) «آیا ندانسته‌اند که ما آب را به زمین خشک و بی‌علف کشانده و به وسیله آن کشت می‌رویانیم؟».
(وَ اِنَّا لَجاعِلُونَ ما عَلَیْها صَعِیداً جُرُزاً) «ما آنچه را که در روی زمین است به شکل زمین خالی و خشک خواهیم آورد».
صعید به معنی روی زمین، و جرز به معنی بی‌علف است. در
مجمع البیان آمده: جرز زمینی است که چیزی نمی‌رویاند گوئی علف را می‌خورد.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "جرز"، ج۲، ص۲۶-۲۷.
