جزر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَزر (بر وزن عقل) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
ذبح، برگشتن
دریا به عقب یعنی جزر مقابل
مدّ که
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص حسرت نسبت آینده از این واژه استفاده نموده است.
جَزر (بر وزن عقل) به معنای ذبح، برگشتن دریا به عقب یعنی جزر مقابل مدّ، آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «جزر الجزور جزرا: ذبحها.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) نسبت به آینده و این‌که بعدا حسرت او را خواهند کشید فرموده است: «فعند ذلک تود قریش بالدنیا و ما فیها لو یروننی مقاما واحدا و لو قدر جزر جزور لاقبل منهم ما اطلب الیوم بعضه فلا یعطونیه؛
آن موقع
قریش دوست می‌دارد
دنیا و ما فیها را بدهد و فقط یکبار مرا به بینند و لو به قدر وقت سر بریدن
ناقه‌ای، تا قبول کنم از آن‌ها آن‌چه را که امروز بعض آن‌را می‌خواهم و نمی‌دهند.»
واژه «جزور» ناقه و
گوسفند ذبح شده است یا مطلق شتر را گویند.
امام (علیه‌السلام) در
خطبه ۱۹۲، می‌فرماید: «فمن ناج معقور و لحم مجزور.»
واژه «معقور» به معنای
مجروح آمده است.
واژه «لحم مجزور» به معنای
گوشتی است که ذبح شده و پوستش کنده شده است.
این واژه سه بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جزر»، ص۲۱۵.
