جریح
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جریح و مجروح به کسی که
زخم برداشته هست گفته میشود.
حضرت علی (علیه السلام) به
اصحابش فرمود: «... اذا رَایْتُمْ مِنْ اخْوانِکُمُ الَمجْرُوحَ وَ مَنْ قَدْ نَکِلَ بِهِ، اوْ مَنْ قَدْ طَمِعَ فیهِ عَدُوَّکُمْ فَقُوهُ بِانْفُسِکُمْ»
اگر از
برادران رزمنده خود کسی را دیدید که در
جنگ زخم برداشته، و یا
عضوی از
بدنش قطع شده یا در دسترس
دشمن قرارگرفته و می خواهند او را
اسیر کنند، با
جان خود او را
نجات دهید.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) فرمود: «مَنْ جُرِحَ فی سَبیلِاللَّهِ جاءَ یَوْمَالْقِیامَةِ ریحَهُ کَریحِالْمِسْکِ، وَ لَوْنُهُ لَوْنُالْزَعْفِرانِ عَلَیْهِ طابِعُ الشُّهَداءِ»
هرکس در راه
خدا زخم بر دارد و مجروح شود، روز
قیامت میآید، در حالی که بوی او مانند بوی
مشک معطر است، و
رنگ او مانند رنگ
زعفران خوش‌رنگ است، و
سیمای شهیدان بر
چهره او نمایان است.
جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۲.
