• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جمه (به فتح جیم)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جمّه (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای چاه پر آب و محلّی از کشتی که آب‌های ترشّح شده در آن جمع می‌شود؛ که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص نشانه‌های مؤمن و منافق از این واژه استفاده نموده است.



جَم (به فتح جیم) به معنای چاه پر آب و محلّی از کشتی که آب‌های ترشّح شده در آن جمع می‌شود؛ آمده است. جمع این واژه «جمّات» است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۴۵ فرموده است: «اگر بیخ بینی مؤمن را با این شمشیر بزنم که مرا دشمن دارد، دشمن نخواهد داشت و اگر همه جمع شده‌های دنیا را مقابل منافق بریزم تا مرا دوست دارد، دوست نخواهد داشت: «و لو صببت الدنیا بجمّاتها علی المنافق علی ان یحبّنی ما احبّنی.»
گویی جمع شده‌ها در ظرفی است و امام (علیه‌السلام) آن‌را پیش منافق وارونه می‌کند تا هر چه دارد بریزد.


۱. صالح، نهج البلاغه، ص۴۷۷، حکمت۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جمّه»، ص۲۳۰.    






جعبه ابزار