جنة المأوی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
این واژه ترکیبی به صورت
مفرد «جنة الماوی» و به صورت جمع «جنات الماوی» هر کدام یک بار در قرآن آمده است. در
سوره نجم : ۵۳ آیه ۱۵: «عند سدرة المنتهی• عندها جنة الماوی» و در
سوره سجده : ۳۲ آیه ۱۹: «... فلهم جنات الماوی نزلا»
اما کسانی که
ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغهای
بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایی (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام می‌دادند.
«ماوی» اقامتگاه نهایی و محل استراحت را گویند و «جنة الماوی» در مجاورت «سدرة المنتهی» از
قرب و اهمیت آن حکایت دارد.
" عندها جنة الماوی " یعنی بهشتی که مؤمنین برای همیشه در آن منزل می‌کنند، چون
بهشت دیگری هست موقت، و آن بهشت
برزخ است که مدتش تا روز
قیامت تمام می‌شود، و" جنت ماوی" بعد از قیامت است. هم چنان که فرموده:
" فلهم جنات الماوی نزلا بما کانوا یعملون"،
و نیز فرموده: " فاذا جاءت الطامة الکبری ... فان الجنة هی الماوی "،
و این جنت الماوی به طوری که آیه ۲۲
سوره ذاریات دلالت می‌کرد، در آسمان واقع است. ولی بعضی از مفسرین آن را به جنت برزخی تفسیر کرده اند
یعنی: در کنار
سدرة المنتهی اقامتگاه
بهشت قرار دارد که این بهشت همان بهشت جاویدان است که در آسمان هفتم و بقولی در آسمان ششم می‌باشد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «جنة المأوی (قرآن)»
