• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جوادّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



جَوادّ (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، جمع جاده به معنای راه و طریق که حضرت علی (علیه‌السلام) در تعریف اسلام و ستمکاری و شکست بنی امیّه از این واژه استفاده نموده است.



جوادّ (به فتح جیم) جمع جاده به معنای راه و طریق آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در در تعریف اسلام فرموده است: «مشرق الجوادّ، مضی المصابیح؛ جاده‌هایش روشن، چراغ‌هایش نورافشان است.»
واژه «جوادّ المضلّة» در «موه» خواهد آمد.
امام (علیه‌السلام) درباره ستمکاری و شکست بنی امیّه نیز فرموده است: «و انّما هم مطایا الخطیئات و زوامل الآثام فاقسم ثمّ اقسم لتنخمّنها امیّة من بعدی کما تلفظ النخامة ثم لا تذوقها و لا تطعم بطعمها ابدا ما کرّ الجدیدان.»
شب و روز را از آن جهت جدیدان می‌گویند که مرتبا تازه می‌شوند.
این واژه در خطبه ۲۲۱، نیز آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۳، خطبه۱۰۶.    
۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۴، خطبه۱۵۸.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۳۹، خطبه۲۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جواد»، ص۲۰۵.    






جعبه ابزار