جوادّ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَوادّ (به فتح جیم) یکی از مفردات
نهج البلاغه، جمع
جاده به معنای راه و طریق که
حضرت علی (علیه‌السلام) در تعریف
اسلام و
ستمکاری و شکست
بنی امیّه از این واژه استفاده نموده است.
جوادّ (به فتح جیم) جمع جاده به معنای راه و طریق آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در در تعریف اسلام فرموده است: «مشرق الجوادّ، مضی المصابیح؛
جاده‌هایش روشن، چراغ‌هایش نورافشان است.»
واژه «جوادّ المضلّة» در «موه» خواهد آمد.
امام (علیه‌السلام) درباره ستمکاری و شکست بنی امیّه نیز فرموده است: «و انّما هم مطایا الخطیئات و زوامل الآثام فاقسم ثمّ اقسم لتنخمّنها امیّة من بعدی کما تلفظ النخامة ثم لا تذوقها و لا تطعم بطعمها ابدا ما کرّ الجدیدان.»
شب و روز را از آن جهت جدیدان می‌گویند که مرتبا تازه می‌شوند.
این واژه در
خطبه ۲۲۱، نیز آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جواد»، ص۲۰۵.
