حارث (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حارث یکی از مفردات
نهج البلاغه به معنای کشتگر که
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی تویصف
قرآن کریم و سفارش به آن، از این واژه استفاده نموده است.
حارث به معنای کشتگر آمده است. جمع آن «حَرَثه» بر وزن طلبه است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص تویصف قرآن کریم و سفارش به آن فرموده است: «
«یُنَادِی مُنَادٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ: اَلَا اِنَّ کُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًی فِی حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَیْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَکُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ اَتْبَاعِهِ»؛
چه این که روز
قیامت، منادی صدا می‌زند: آگاه باشید! امروز هر کس گرفتار بذری است که افشانده و در گرو عاقبت اعمال خویش است؛ جز آنان که بذر قرآن افشاندند. شما نیز از بذر افشانان قرآن و پیروان آن باشید.
»
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حارث»، ص۲۶۲.
