• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حارث (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حارث یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای کشتگر که حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی تویصف قرآن کریم و سفارش به آن، از این واژه استفاده نموده است.



حارث به معنای کشتگر آمده است. جمع آن «حَرَثه» بر وزن طلبه است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص تویصف قرآن کریم و سفارش به آن فرموده است: ««یُنَادِی مُنَادٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ: اَلَا اِنَّ کُلَّ حَارِثٍ مُبْتَلًی فِی حَرْثِهِ وَ عَاقِبَةِ عَمَلِهِ، غَیْرَ حَرَثَةِ الْقُرْآنِ، فَکُونُوا مِنْ حَرَثَتِهِ وَ اَتْبَاعِهِ»؛ چه این که روز قیامت، منادی صدا می‌زند: آگاه باشید! امروز هر کس گرفتار بذری است که افشانده و در گرو عاقبت اعمال خویش است؛ جز آنان که بذر قرآن افشاندند. شما نیز از بذر افشانان قرآن و پیروان آن باشید.»


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۵۲، خطبه۱۷۶.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۶، ص۵۵۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حارث»، ص۲۶۲.    






جعبه ابزار