حال اسناد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
محدوده زمانى اسناد
مشتق به
ذات را حال اسناد می گویند.
در بحث مشتق از سه " حال " گفت وگو مى شود:
۱ ـ حال اسناد يا
حال نسبت ؛ ۲ ـ
حال تلبس ؛ ۳ ـ
حال نطق .
مراد از حال اسناد يا نسبت ،
زمان مورد نظر
متکلم در نسبت دادن مشتق به ذات است . حال اسناد مى تواند
گذشته ،
حال و يا
آينده باشد ، اما غالباً حال اسناد همان حال نطق و تکلّم است ؛ براى مثال ، در جملات " زيد ضاربٌ " ، " زيد ضاربٌ امس " و " زيدٌ ضاربٌ الآن " حال اسناد ، به ترتيب ،
زمان حال ، گذشته و حال مى باشد . در مشتقات ، بحث به لحاظ حال اسناد و نسبت است ، نه حال تلبس ( حال اتصاف ذات به مبدأ ) .
در اين که آيا اسناد مبدأ به ذات در زمان حال به سبب اتصاف ذات به مبدأ در گذشته ،
حقيقت است يا
مجاز ، ميان اصولى ها
اختلاف است .
اصول الفقه، ج۱، ص۵۱.
محمدي، علي، شرح اصول فقه، ج۱، ص۱۲۰-۱۲۱.
فاضل لنكراني ، محمد، سيرى كامل دراصول فقه، ج۲، ص۵۷۹.
سایت مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
