• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرب (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حَرْب (به فتح حاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای جنگ که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص دشمنی قریش با خودش، از این واژه استفاده نموده است.



حَرْب (به فتح حاء) به معنای جنگ، آمده است.
واژه «محاربه» به معنای اقامه جنگ علیه دیگری، آمده است؛ چنان‌که گفته می‌شود: «حاربه: اقام علیه الحرب.»
واژه «تحارب» بین دو نفر است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه ۳۶، خطاب به برادر خود عقیل در رابطه با شکایت از قریش می‌نویسد: ««فَاِنَّهُمْ قَدْ اَجْمَعُوا عَلَی حَرْبِی کَاِجْمَاعِهِمْ عَلَی حَرْبِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) قَبْلِی»؛ آن‌ها با یکدیگر در نبرد با من هم دست شدند همان‌گونه که پیش از من در مبارزه با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) متحد گشته بودند.»


این واژه در موارد متعددی در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۰۹، نامه۳۶.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین (علیه‌السّلام)، ج۱۰، ص۶۳.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه۱۹۱.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۶۸، نامه۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حرب»، ص۲۶۰.    






جعبه ابزار