• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرف مبحوح•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حرف مبحوح، حرف «ح»؛ عامل فشار به حلق به سبب قوت و شدت تلفظ را می‌گویند.



«بحه» به معنای خشونت و گرفتگی صدا و از صفات عارضی و فرعی است. به حرف دارای صفت بحه «حرف مبحوح» می‌گویند.


این صفت مخصوص حرف «ح» است؛ زیرا هنگام ادای آن، چون قوت و شدت تلفظ دارد، به حلق فشار وارد می‌شود و با صدایی خشن و گرفته تلفظ می‌شود.
در مقابل این حرف، حرف «هـ» قرار دارد که با سبکی ادا می‌شود و دارای صفت اخفا است.
[۱] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.
[۲] فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص(۱۵۲-۱۵۳).
[۳] پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۴.
[۴] گلستانی داریانی، ناصر، تجوید جامع، ص۵۷.



۱. بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۴.
۲. فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص(۱۵۲-۱۵۳).
۳. پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۴.
۴. گلستانی داریانی، ناصر، تجوید جامع، ص۵۷.



علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «حرف مبحوح».    



جعبه ابزار