• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حَرْق(به فتح حاء و سکون راء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای سوزاندن که حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص توصیه‌ای بهداشتی از این واژه استفاده نموده است.



حَرْق (به فتح حاء و سکون راء) به معنای سوزاندن آمده است.
ثلاثی آن مانند باب افعال و تفعیل متعدی آمده است.


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص توصیه‌ای بهداشتی فرموده است: ««تَوَقَّوا الْبَرْدَ فِی اَوَّلِهِ، وَتَلَقَّوْهُ فِی آخِرِهِ، فَاِنَّهُ یَفْعَلُ فِی الاْبْدَانِ کَفِعْلِهِ فِی الاْشْجَارِ، اَوَّلُهُ یُحْرِقُ وَآخِرُهُ یُورقُ»؛از سرما در آغاز آن (در پاییز) بپرهیزید و در آخرش (نزدیک بهار) از آن استقبال کنید، زیرا در بدن‌های شما همان می‌کند که با درختان انجام می‌دهد؛ آغازش می‌سوزاند و آخرش می‌رویاند و برگ می‌آورد.»


این واژه شش بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ص۲۶۶.    
۲. طریحی، مجمع البحرین، تحقیق الحسینی، ج۵، ص۱۴۵.    
۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹۱، حکمت ۱۲۸.    
۴. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۱۹.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۸۱۰، حکمت ۱۲۳.    
۶. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۸۱، حکمت ۱۲۳.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۶۷، حکمت ۱۲۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حرق»، ص۲۶۶.    






جعبه ابزار