• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرمت‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حرمت به معنی حرام بودن است.


در اصطلاح فقه ، حکم به طلب ترک فعلی که انجامش موجب عقاب شود و آن را تحریم نیز گویند. و خود فعل حرام یا محظور نامیده می‌شود.
برخی آن را چنین تعریف کرده‌اند : حرام چیزی است که فعل آن شرعا سبب ذم و نکوهش باشد.
[۱] مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۶۸.

به عبارت دیگر حرمت یا تحریم عبارت است از طلب ترک با منع از فعل.
[۲] مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۷۶.
و در مجمع البحرین می نویسد : حرام ، ضد حلال و تحریم ،ضد تحلیل است.
[۳] مجمع البحرین ج۱،،ص۴۹۷.    


۱. ↑ مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۶۸.
۲. ↑ مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۷۶.
۳. ↑ مجمع البحرین ج۱،،ص۴۹۷.    


جابری عربلو ،محسن ،فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی(در باب معاملات)،چاپ اول ،۱۳۶۲،تهران،صص۸۵-۸۶ .



جعبه ابزار