• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن بن خرّزاذ قمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حسن بن خُرّزاذ قمی، از اصحاب امام‌ هادی (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در عصر امام‌ هادی (علیه‌السّلام) (قرن سوم هجری قمری) بود.


شیخ طوسی حسن بن خُرّزاذ قمی را اهل کشّ، روستایی در گرگان قدیم
[۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
[۲] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۹۶.    
معرفی کرده و می‌گوید که از اصحاب امام‌ هادی (علیه‌السّلام) به شمار می‌رفت،
[۳] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۰۷.    
ولی روایتی از ائمه (علیهم‌السّلام) نقل نکرده است.
[۴] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۳.    
[۵] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۳.    
[۶] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۱۸.    

او از علی بن اسباط، حسن بن علی بن فضال، موسی بن قاسم بجلی، اسماعیل بن مهران، محمد بن حماد ساسی و حسن بن علی بن نعمان روایت دارد. جبریل بن احمد، محمد بن حسن، حسین بن اشکیب و احمد بن علی قمی سلولی از او روایت نقل کرده‌اند.
[۷] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۳.    
[۸] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۲۰.    
[۹] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۸۵.    
[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۸۵.    

او محدث امامی و فردی موثق بود که هم مدح و هم ذمّ در حق او گفته شده است.
[۱۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
حسن بن خُرّزاذ راویِ روایات زیادی بود، ولی گفته شده که در اواخر عمر غلوّ کرد، به همین جهت علامه و ابن داود نام او را در قسم دوم کتاب، راویان غیر موثق آورده‌اند.
[۱۲] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۶.    
[۱۳] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۳۹.
[۱۴] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۲۲۸.    


کتاب‌های اسماء رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و المتعه آثار حسن قمی است که حسن بن علی قمی آنها را روایت کرده است.
[۱۵] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۴.    
[۱۶] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۰۶.    
[۱۷] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۶۶.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۸] استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۹۸.
[۱۹] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۳۷۲.    
[۲۰] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۳۰.



۱. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
۲. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۹۶.    
۳. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۵، ص۳۰۷.    
۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۱۳.    
۵. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۶۳.    
۶. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۱۸.    
۷. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۳.    
۸. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۲۰.    
۹. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۸۵.    
۱۰. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۱۸۵.    
۱۱. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۹، ص۱۶۲.    
۱۲. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۳۳۶.    
۱۳. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۴۳۹.
۱۴. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۳، ص۲۲۸.    
۱۵. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۴۴.    
۱۶. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۲، ص۱۰۶.    
۱۷. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۶۶.    
۱۸. ↑ استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۹۸.
۱۹. ↑ اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۳۷۲.    
۲۰. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۳۰.


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۶۴، برگرفته از مقاله «حسن بن خُرّزاذ قمی».



جعبه ابزار