حسن بن محمد بزاز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن بن محمد بزاز (
۳۵۹ -
۴۳۹ ه)، در سال ۳۵۹ ه در بغداد متولد شد و هم عصر شیخ طوسی بود.
او فقیه، متکلم و محدث جلیل القدر و از دانشمندان سرشناس امامیه بود.
با اینکه او شیعه بودن خود را اعلام کرده و به دلیل این مذهب از سوی برخی اهل سنت مورد انتقاد قرار گرفته است؛ در منابع رجالی متقدم شیعه نامی از او دیده نمی شود، اما ابن طاووس او را تأیید کرده است.
وی دانش خود را از علمای شیعه و سنی گرفت.
او در مجالس درسی که برای شیعیان برگزار میکرد، به نقد صحابه و تابعین پرداخته و چندین شاگرد مشهور مثل شیخ طوسی و خطیب بغدادی داشته است.
آثار او شامل چند کتاب درباره اعتقادات و عبادات است که ابن طاووس به آنها اشاره کرده است.
وی در سال ۴۳۹ ه درگذشت و در بغداد دفن شد.
ابوعلی حسن بن محمد بن اسماعیل بن محمد بن اشناس اشناسی بزاز بغدادی، مشهور به
ابن حمامی و
ابن اشناس، فقیه، متکلم
و محدث جلیل القدر و از دانشمندان سرشناس امامیه در نیمه نخست سده پنجم هجری و هم عصر شیخ طوسی بود.
جد اعلایش اشناس، غلام متوکل عباسی بود.
در ماه شوال سال ۳۵۹
در بغداد زاده شد
و تا آخر عمر در همین شهر زیست.
ابن حمامی با اینکه به شیعه بودن خود تصریح کرده
و به دلیل مذهبش از سوی رجالیون اهل سنت نکوهش شده،
در منابع رجالی متقدم شیعه نامی از او دیده نمیشود؛ هر چند ابنطاووس او را توثیق کرده است.
خطیب بغدادی که خود از شاگردان
ابن حمامی بوده، سماع او را صحیح شمرده است.
ابوعلی بزاز در خانه خود واقع در محله کرخ بغداد برای شیعیان مجلس درس داشته و چون در این مجالس به نقد صحابه و تابعین میپرداخته، خطیب بغدادی روایات چندانی از او ثبت نمیکند.
ابن اشناس دانش خود را از علمای شیعه و سنی همانند ابوالمفضل محمد بن عبداللّه لله شیبانی،
ابوعبداللّه لله حسین بن احمد بن مغیره ثلاج،
ابن ابیالثلج کاتب،
احمد بن محمد بن عبداللّه لله بن عیاش جوهری،
حسن بن محمد بن عبید عسکری، عمر بن محمد بن سبنک، عبیداللّه لله بن محمد بن عائذ خلال
و ابوالحسن علی بن محمد بن لؤلؤ وراق فرا گرفت.
به جز خطیب، جعفر بن محمد بن احمد دوریستی
و شیخ طوسی
نیز از شاگردان او بودهاند و
ابن اشناس یکی از طرق روایی شیخ طوسی به ابوالمفضل شیبانی
و هارون بن موسی تلعکبری معرفی شده است.
کتابهای
بزاز بغدادی عبارتند از:
• الاعتقادات؛
• الکفایة فی العبادات؛
• الرد علی الزیدیه؛
• عمل ذی الحجه.
ابن طاووس با تأکید بر تشیع
حسن بزاز، نسخهای از کتاب عمل ذی الحجه او را که با خط خود نویسنده بوده و در سال
۴۳۷ ه نگاشته شده بود،
داشته و در اقبال بارها از آن بهره برده است.
ابن اشناس همچنین راوی نسخه غیر معروف صحیفه سجادیه میباشد
و میرزا عبداللّه لله افندی نسخههای پرشماری از آن را در بلاد گوناگون دیده است.
نیز کتاب اصول فقه اسماعیل بن ابیزیاد سکونی سنی مذهب را نسخهبرداری کرده بوده و ابن ادریس (م
۵۹۸ ه) از روی نوشته
ابن حمامی آن را نسخهبرداری کرده بود.
حسن در سوم ذیقعده سال ۴۳۹ درگذشت
و در مقبره باب کناس بغداد به خاک سپرده شد.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن بن محمد بزاز»، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۸.