• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حسن بن محمد بزاز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حسن بن محمد بزاز (۳۵۹ - ۴۳۹ ه)، در سال ۳۵۹ ه در بغداد متولد شد و هم عصر شیخ طوسی بود.
او فقیه، متکلم و محدث جلیل القدر و از دانشمندان سرشناس امامیه بود.
با این‌که او شیعه بودن خود را اعلام کرده و به دلیل این مذهب از سوی برخی اهل سنت مورد انتقاد قرار گرفته است؛ در منابع رجالی متقدم شیعه نامی از او دیده نمی شود، اما ابن طاووس او را تأیید کرده است.
وی دانش خود را از علمای شیعه و سنی گرفت.
او در مجالس درسی که برای شیعیان برگزار می‌کرد، به نقد صحابه و تابعین پرداخته و چندین شاگرد مشهور مثل شیخ طوسی و خطیب بغدادی داشته است.
آثار او شامل چند کتاب درباره اعتقادات و عبادات است که ابن طاووس به آن‌ها اشاره کرده است.
وی در سال ۴۳۹ ه درگذشت و در بغداد دفن شد.



ابوعلی حسن بن محمد بن اسماعیل بن محمد بن اشناس اشناسی بزاز بغدادی، مشهور به ابن حمامی و ابن اشناس، فقیه، متکلم و محدث جلیل القدر و از دانشمندان سرشناس امامیه در نیمه نخست سده پنجم هجری و هم عصر شیخ طوسی بود.
جد اعلایش اشناس، غلام متوکل عباسی بود.
در ماه شوال سال ۳۵۹ در بغداد زاده شد و تا آخر عمر در همین شهر زیست.



ابن حمامی با این‌که به شیعه بودن خود تصریح کرده و به دلیل مذهبش از سوی رجالیون اهل سنت نکوهش شده، در منابع رجالی متقدم شیعه نامی از او دیده نمی‌شود؛ هر چند ابن‌طاووس او را توثیق کرده است.
خطیب بغدادی که خود از شاگردان ابن حمامی بوده، سماع او را صحیح شمرده است.
ابوعلی بزاز در خانه خود واقع در محله کرخ بغداد برای شیعیان مجلس درس داشته و چون در این مجالس به نقد صحابه و تابعین می‌پرداخته، خطیب بغدادی روایات چندانی از او ثبت نمی‌کند.



ابن اشناس دانش خود را از علمای شیعه و سنی همانند ابوالمفضل محمد بن عبداللّه لله شیبانی، ابوعبداللّه لله حسین بن احمد بن مغیره ثلاج، ابن ابی‌الثلج کاتب، احمد بن محمد بن عبداللّه لله بن عیاش جوهری، حسن بن محمد بن عبید عسکری، عمر بن محمد بن سبنک، عبیداللّه لله بن محمد بن عائذ خلال و ابوالحسن علی بن محمد بن لؤلؤ وراق فرا گرفت.



به جز خطیب، جعفر بن محمد بن احمد دوریستی و شیخ طوسی نیز از شاگردان او بوده‌اند و ابن اشناس یکی از طرق روایی شیخ طوسی به ابوالمفضل شیبانی و هارون بن موسی تلعکبری معرفی شده است.



کتاب‌های بزاز بغدادی عبارتند از:
• الاعتقادات؛
• الکفایة فی العبادات؛
• الرد علی الزیدیه؛
• عمل ذی الحجه.
ابن طاووس با تأکید بر تشیع حسن بزاز، نسخه‌ای از کتاب عمل ذی الحجه او را که با خط خود نویسنده بوده و در سال ۴۳۷ ه نگاشته شده بود، داشته و در اقبال بارها از آن بهره برده است.
ابن اشناس هم‌چنین راوی نسخه غیر معروف صحیفه سجادیه می‌باشد و میرزا عبداللّه لله افندی نسخه‌های پرشماری از آن را در بلاد گوناگون دیده است.
نیز کتاب اصول فقه اسماعیل بن ابی‌زیاد سکونی سنی مذهب را نسخه‌برداری کرده بوده و ابن ادریس (م ۵۹۸ ه) از روی نوشته ابن حمامی آن را نسخه‌برداری کرده بود.



حسن در سوم ذیقعده سال ۴۳۹ درگذشت و در مقبره باب کناس بغداد به خاک سپرده شد.



۱. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۳، ص۲۷۵.    
۲. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۱۲.    
۳. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۳۹.    
۴. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۷.    
۵. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۲.    
۶. ابطحی، سیدمحمدعلی، تهذیب المقال، ج۲، ص۳۵۱.    
۷. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۳۹.    
۸. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۸.    
۹. سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج۲، ص۶۷.    
۱۰. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۱۱. ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۱، ص۵۲۱.    
۱۲. شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۶۹.    
۱۳. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۶۶.    
۱۴. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۱۳.    
۱۵. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۴۰.    
۱۶. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۱۷. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۸.    
۱۸. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۱۹. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۴۷۲.    
۲۰. شیخ طوسی، الامالی، ج۱، ص۴۴۵.    
۲۱. شیخ طوسی، الامالی، ج۱، ص۴۷۳.    
۲۲. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۷.    
۲۳. سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج۲، ص۳۵.    
۲۴. سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج۲، ص۳۷.    
۲۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۷.    
۲۶. علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۵۶.    
۲۷. علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۵، ص۲۸۷.    
۲۸. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۲۹. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۸.    
۳۰. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۴۰.    
۳۱. علامه مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۱، ص۵۶.    
۳۲. محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۹۱.    
۳۳. شیخ طوسی، الامالی، ج۱، ص۴۴۵.    
۳۴. شیخ طوسی، الامالی، ج۱، ص۴۷۳.    
۳۵. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۵۴.    
۳۶. محقق حلی، جعفر بن حسن، الرسائل التسع، ج۱، ص۱۹۱.    
۳۷. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۶۶.    
۳۸. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۸.    
۳۹. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۶۶.    
۴۰. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۸.    
۴۱. شیخ حر عاملی، محمد بن حسن، امل الآمل، ج۲، ص۶۹.    
۴۲. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۶۶.    
۴۳. سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج۲، ص۳۴.    
۴۴. ابطحی، سیدمحمدعلی، تهذیب المقال، ج۲، ص۳۵۲.    
۴۵. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۱۲۱.    
۴۶. سید بن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج۲، ص۳۴-۳۵.    
۴۷. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۵۴.    
۴۸. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۱۲.    
۴۹. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۵۴.    
۵۰. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۷.    
۵۱. افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ، ریاض العلماء، ج۱، ص۳۱۲.    
۵۲. ابن ادریس حلی، محمد بن احمد، السرائر، ج۳، ص۲۸۹.    
۵۳. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۵۴.    
۵۴. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۳۹.    
۵۵. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۴۳۸.    
۵۶. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۵۷. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۸.    
۵۸. سمعانی، عبدالکریم بن محمد، الانساب، ج۱، ص۲۷۳.    
۵۹. ابن ماکولا، علی بن هبة الله، الاکمال، ج۳، ص۲۸۹.    
۶۰. ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، لسان المیزان، ج۲، ص۲۵۴.    
۶۱. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۲۹، ص۴۷۲.    
۶۲. امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۳۹.    
۶۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۲، ص۵۴.    
۶۴. موسوی خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۲۶۶.    
۶۵. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۰، ص۳۷۶-۳۷۸.    
۶۶. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۶، ص۱۲۱.    
۶۷. ابطحی، سیدمحمدعلی، تهذیب المقال، ج۲، ص۳۵۱.    
۶۸. ابن مشهدی، محمد، المزار، ج۱، ص۵۸۵.    
۶۹. محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۱، ص۱۵۷.    
۷۰. محدث نوری، حسین، خاتمه مستدرک الوسائل، ج۳، ص۱۹۰.    
۷۱. اعلمی، محمدحسین، دایره المعارف الشیعیه العامه، ج۸، ص۱۴۸.



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن بن محمد بزاز»، ج۳، ص۱۱۷-۱۱۸.






جعبه ابزار