حسن و قبح اعتباری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حسن و قبح نیازمند به واسطه در اتصاف شیء به آن دو را حسن و قبح اعتباری گویند.
حسن و قبح اعتباری، مقابل
حسن و
قبح ذاتی و
عرفی عرفی بوده و عبارت است از حسن و قبح فعلی که آن فعل به تنهایی، نه
علت تامه برای حسن و قبح است و نه مقتضی آن، بلکه حسن و قبح آن اعتباری است؛ به این معنا که اگر فعل به اعتبار عناوین ضمیمه شده به آن، در زیر عنوان «حَسَن» قرار گیرد، حُسن، و اگر زیر عنوان «قبیح» قرار گیرد، قبح پیدا می‌کند و اگر داخل در هیچ کدام نباشد یعنی نه عنوان حسن بر آن منطبق باشد و نه عنوان قبیح نه حسن دارد و نه قبح، مانند: عنوان زدن
یتیم، که اگر به قصد
تادیب او باشد، زیر عنوان عدل قرار گرفته و حسن است و اگر به عنوان
تشفی و
تعدی باشد، داخل در عنوان ظلم بوده و
قبیح است.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حسن و قبح اعتباری»
