ابوعبداللّه حسین بن محمد بن عبید دقاق ملقب به ابن عسکری (۲۸۶-۳۷۵ق)، در سال ۲۸۶ هجری در بغداد به دنیا آمد و علم حدیث را از استادانی چون محمد بن عثمان بن ابی شیبه آموخت. او مورد تایید علمای سنّی به عنوان محدّثی موثّق و امین بود و از او روایتهای زیادی نقل شده است. به دلیل سفری که جدّش به سامرا داشت، به عسگری شهرت یافت.