قدرت یا امتیازی که کسی یا جمعی سزاوار برخورداری از آن است، به ویژه قدرت یا امتیازی که به موجب قانون یا عرف مقرر شده باشد. اساسا افراد جامعه بر اثر روابط و مناسبات خود یک رشته اختیارات و امتیازات به دست می‌آورند که مجموعه آن را حقوق می‌نامند و مشتمل بر اختیارات مدنی، اجتماعی، سیاسی و همه مزایا و سلطه‌هایی است که از قانون ناشی می‌شود.
[۴]فرهنگ علوم سیاسی، (مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران)، ج۱، ص۳۷۲ - ۳۷۳.
در این مدخل معنای اصطلاحی آن مقصود است و از واژه «حق» و آنچه رساننده معنای حق است استفاده شده است.
