• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حقیقت1

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حقیقت به استعمال لفظ در معنای حقیقی آن اطلاق می‌شود.


حقیقت، مقابل مجاز و به معنای به کارگیری لفظ برای رساندن معنای موضوع له آن است؛ به بیان دیگر، استعمال لفظ را در معنایی که برای آن وضع شده است، حقیقت می‌گویند معنای موضوع له را معنای حقیقی می‌نامند مانند: استعمال لفظ « اسد» در معنای «حیوان درنده».
[۱] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۷.    
[۲] شهیدثانی، زین الدین بن علی، تمهید القواعد، ص۹۵.    
[۳] سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ص (۲۳-۲۱).
[۴] ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۱۸۸.
[۵] مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۱۷.
[۶] فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۵۹.    
[۷] محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۹.
[۸] محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۵۰.


۱. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۷.    
۲. ↑ شهیدثانی، زین الدین بن علی، تمهید القواعد، ص۹۵.    
۳. ↑ سبزواری، عبدالاعلی، تهذیب الاصول، ص (۲۳-۲۱).
۴. ↑ ولایی، عیسی، فرهنگ تشریحی اصطلاحات اصول، ص۱۸۸.
۵. ↑ مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۱۷.
۶. ↑ فاضل تونی، عبدالله بن محمد، الوافیة فی اصول الفقه، ص۵۹.    
۷. ↑ محمدی، ابوالحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۲۹.
۸. ↑ محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۱، ص۵۰.


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «حقیقت».



جعبه ابزار